به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ طی روزهای اخیر اتحادیه اروپا تعرفه های ضد دامپینگی را علیه واردات فولاد ایران و کشورهای برزیل ، روسیه و اکراین وضع کرد. این اتحادیه اعلام کرده که به منظور حمایت از تولیدکنندگان داخلی خود این عمل را انجام داده است. طبق گزارشات ، تعرفه های وارداتی به میزان 17 تا 96 یورو به هرتن فولاد اعمال خواهد شد که فولاد وارداتی ایران مشمول 57 دلار به ازای هرتن است.
بخشی از این تصمیم اتحادیه اروپا ناشی از فشارها و مخالفت های فولادسازان کشورهای عضو این اتحادیه از تصمیم قبلی در مورد فولاد وارداتی بوده است. در سال 94 افزایش عرضه واردات فولاد توسط کشور چین باعث شد قیمت این محصول در بازار جهانی کاهش یابد و اتحادیه اروپا از این رو در پی افزایش واردات فولاد به اروپا و کاهش سطح قیمت محصولات فولادی علیه کشورهای صادر کننده ادعای دامپینگ است.
با وجود این موضوع این سوأل مطرح است که با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای اروپایی بزرگترین واردکنندگان فولاد ایران هستند ، تأثیر این تعرفه بر فولادسازان ایرانی چه خواهد بود ؟ در همین رابطه سیدرضا شهرستانی عضو هیئت مدیره انجمن فولاد آلیاژی ایران تصریح کرد : این عمل کاملا ناعادلانه بوده اما با وجود خریداران جدید از کشورهای پیرامون خاورمیانه و کانادا ، بازارهای جدید صادراتی برای ایران ایجاد شده است که میتوان این بازارها را جایگزین کرد.
وی افزود : میزان صادرات فولاد طی سال گذشته بالغ بر رقمی حدود 6 میلیون شد که حدود 3 میلیون تن از آن را فولاد خام تشکیل داد اما شرکت های فولادی در 6 ماهه نخست امسال رقم 4 میلیون تن صادرات را به ثبت رساندند. طبق پیش بینی های ایمیدرو ، میزان صادرات فولاد ایران باید به 8 میلیون تن برسد.
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ این بخش از بازار سال پرفراز و نشیبی را پشت سرگذاشت . از این رو دیدگاه های متفاوتی برای سال پیش رو وجود دارد. تولیدکنندگان آهن آلات دنیا با استفاده از فرصتی که از عدم حضور چین در بازارهای صادراتی جهان فراهم شده بود ، برای پر کردن این خلاء با یکدیگر رقابت می کردند.
از این روعرضه جذاب ورق سیاه MMK روسیه در بازارهای وارداتی ویتنام ؛ به خصوص در سه ماهه پایانی سال، باعث جلب توجه خریداران این ناحیه‌گردید. از جمله بزرگترین استفاده کنندگان از این فرصت پیش آمده ، هندوستان بود که سهم خود را بازار ورق سیاه ، بازارهای بیلت و میلگرد جنوب شرقی آسیا افزایش داد. انتظار می رود این میران بالا از سهم نیز در سال 2018 ثایت باقی بماند. بر خلاف هند ، صادرات آهن آلات چین نسبت به دوره ی مشابه سال گذشته با 42 درصد کاهش روبه رو بوده است. این افت را می توان نتیجه ی سیاست های انقباضی دولت در جهت کاهش بدهی ها به اقتصاد و گذر از یک اقتصاد تولید-محور به اقتصادی مصرف-محور دانست. سال گذشته چین صادرات فولاد خود را محدودتر کرد تا بتواند جوابگوی رشد تقاضای داخلی فولاد بخش ساخت و ساز باشد. البته در کنار اینکه دولت چین تولید فولاد خام و فولاد آلیاژی را محدود کرده بود ، برخی کشورها هم برای حمایت از بازار داخلی خود واردات از چین را محدود کرده بودند.
حال با نگاهی بر چشم اندازبازار جهانی فولاد می توان دریافت که صنعت فولاد از اقتصاد و رشد آن تبعیت می کند ؛ چرا که در پی رشد اقتصادی صنایعی همچون ساخت و ساز ، خودرو سازی و زیرساخت ها که بیشترین مصارف فولاد به آنها تعلق دارد ، رشد می کنند. بنا به پیش بینی انجمن جهانی فولاد ، انتظار میرود تقاضای جهانی از این محصولات در سال 2018 به یک میلیارد و 450 میلیون تن افزایش یابد. این رشد منجر به اجرای عملکردی بهتر از انتظارات ، برای اقتصادهای توسعه یافته و درحال توسعه می شود.
طبق گزارش شرکت فولاد حامیران نمایندگی فروش فولاد آلیاژی اصفهان ، اصلاحات اقتصادی در کشورهای در حال توسعه متفاوت است و به نظر می‌رسد برنامه‌های اصلاحاتی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه مانند مصر، برزیل، آرژانتین، مکزیک و هند، در طول زمان افزایش داشته باشند. همچنین انتظار میرود که فعالیت‌های ساخت‌وساز در برزیل طی 2018 بهبود بیشتری را تجربه کند؛ به‌علاوه امید است که اصلاحات دولتی باعث ایجاد یک محیط سرمایه‌گذاری مناسب در هند شود و این در حالی است که ویتنام و فیلیپین در رده کشورهایی قرار دارند که رشد اقتصادی بالایی را تجربه خواهند کرد؛ در حالی‌که اقتصادهای بالغ مانند تایلند و مالزی رشد کمتری دارند.
بنابراین با مروری بر چشم انداز بازار فولاد ، میتوان اینطور نتیجه گرفت که تقاضا برای فولاد بیشتر می‌شود و تقاضا برای فولاد چین نیز در روند صعودی قرار دارد، اما از شتاب آن کاسته می‌شود. درنتیجه با توجه به اثرگذاری چین، این پیش بینی وجود دارد که از شتاب رشد تقاضای فولاد در تمام دنیا نیز کاسته شود.
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ نیاز به یک شاخص قیمتی در بازارفولاد واقعیتی است که قبلا مورد توجه قرار گرفته بود ولی اکنون شاهد مخابره گسترده چنین داده ای در بازار فولاد نیستیم. این در حالی است که ترسیم شاخص قیمتی هم می تواند واقعیت های بازار فولاد را از شرایط فعلی شفاف تر کند. از سوی دیگر با بررسی آن می توان به داده هایی مهم از دورنمای قیمت ها دست یافت تا جایی که حتی این امکان وجود دارد به شاخص قیمتی برای آینده بازار فولاد داخلی دست پیدا کرد.
این ارکان ملزومات لازم برای آینده پژوهی صنعت فولاد است ؛ آن هم در شرایطی که در دوره های مختلف عرضه بر تقاضا برتری دارد. در گذشته بحث های بسیاری در مورد نداشتن شاخص قیمتی برای فولاد آلیاژی ایران مطرح شده بود که نشان می دهد نیاز به ترسیم این شاخص یک نیاز اساسی برای بازار به شمار می آید. ایجاد یک شاخص قیمتی برای بازار فولاد موجب خواهد شد تا در گام اول فراز و فرود قیمت ها در این بازار با شفافیت بیشتری همراه شود و در گام دوم ملاک معینی برای تعیین مسیر بازار تمام مصنوعات فولادی در دسترس باشد. یکی از کوچک ترین نکته ی مثبت این شاخص قیمتی ، کاهش امکان تبانی در معاملات برخی از انواع خاص فولاد است زیرا ملاک کلی در این بازار مشخص بوده و فعالان کوچک و بزرگ همگی می توانند شرایط متعادل را برای نوسان قیمت های محصولات فولادی مانند قیمت فولاد سمانته یا قیمت فولاد گرمکار و قیمت فولاد سردکار در دست داشته باشند.
البته ترسیم این شاخص به معنای ترسیم فضایی برای قیمت سازی نیست بلکه این شاخص خود بر پایه نوسان نرخ در کل بازار قابل محاسبه خواهد بود. همانطور که قابل مشاهده است ، هم اکنون یک شاخص قابل استناد برای بازار فولاد وجود ندارد ؛ از این سو فعالان بازار قیمت میلگرد را به صورت تجربی به عنوان شاخص قیمتی لحاظ می کنند که تا کنون مورد پذیرش قرار داشته است. گستره ی بازار فولاد و حجم بزرگ معاملات ورق ، تیرآهن و حتی پروفیل در بازار اهمیت بسزایی دارد که درنهایت ، تداوم این وضعیت موجب خواهد شد تأثیرپذیری این بازارها از نوسان قیمت میلگرد افزایش یابد. بنابراین دورنمای صنعت فولاد با تکیه بر رشد عرضه ها را باید جدی تر از شرایط فعلی در نظر گرفت زیرا برتری عرضه بر تقاضای داخلی خود به معنی نیاز به بازارهای صادراتی است. تمامی این موارد نشان می دهد که نیاز به تعیین یک شاخص قیمتی برای معرفی واقعیت های فعلی در بازار و همچنین تخمین نسبی از دورنمای قیمت ها را باید به عنوان یک اصل برشمرد.
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ عرضه فلزات در بورس کالا انگیزه ی سرمایه گذاری و افزایش ظرفیت صنعت فولاد را بالا برد به طوریکه شاهد رشد بیش از دو برابری در ظرفیت های نصب و راه اندازی شده در صنعت فولاد کشور طی دوره راه اندازی بورس کالا بودیم.
منصور یزدی زاده مدیرعامل شرکت ملی فولاد ایران ، در رابطه با نقش بورس کالای ایران در افزایش ظرفیت زنجیره فولاد اظهار داشت : پیش از راه اندازی سازمان بورس فلزات ، قیمت گذاری محصولات فولاد خام و فولاد آلیاژی در سبد حمایتی دولت قرار داشت و متناسب با نوسان قیمت سایر کالاها در سبد و صرف نظر از فراز و نشیب قیمت های جهانی ، قیمت گذاری صورت می گرفت. بنابراین نظارت بر قیمت ها از سوی نهادهای مربوطه کار دشواری بود در نتیجه قیمت ها از سوی سازمان حمایت از تولید کننده و مصرف کننده اعلام می شد و قیمت ها در بعضی شرایط به دو برابر هم می رسید.
وی در ادامه افزود : با راه اندازی بورس فلزات ، تفاوت نرخ میان عرضه در بورس و بازار به کمترین حد خود و تنها به میزان سود خرده فروشی کاهش یافت. بدین ترتیب بود که ما شاهد رشد بیش از دو برابری ظرفیت های نصب و راه اندازی در صنعت فولاد کشور طی راه اندازی بورس کالا بودیم. یزدی زاده در بخش دیگری از صحبت های خود ، یکی از دستاوردهای بزرگ بورس کالا در توسعه ی ابزارهای مالی را ایجاد امکان انتشار اوراق سلف موازی دانست و اظهار داشت : با فراهم شدن این امکان عرضه کنندگان در کوتاه ترین زمان نسبت به تأمین سرمایه در گردش خود اقدام می کنند.
این کار باعث شفاف سازی قیمت ها و منجر به حمایت از بخش تولید شد. طیف استفاده کنندگان از این ابزار بسیار وسیع بوده و شامل بخش فولاد و کشاورزی و پتروشیمی شده است. طبق گزارش شرکت فولاد حامیران نماینده ی فولاد مبارکه اصفهان ؛ در خصوص گواهی سپرده کالا نیز این اتفاق افتاده است و روند رو به رشدی را شاهد هستیم.
برای عضویت در کانال تلگرام فولاد حامیران کلیک کنید
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ در جلسه ی معارفه ی مدیرعامل جدید شرکت فولاد آلیاژی ایران ، یدالله طاهرنژاد رئیس هیأت مدیره بر حرکت رو به جلو برای رسیدن به شرایط مطلوب با ظرفیت های موجود تأکید کرد و در ادامه افزود : شرکت فولاد آلیاژی ایران همواره جزء بنگاه های کم مسئله ی کشور بوده و فعالیت در این شرکت سودآور و جوان ، افتخار ما است.
مدیرعامل پیشین شرکت ، اجرای تفکر سیستمی و راهبردی در سازمان را جزء برنامه های خود در طول دوران خدمت در شرکت دانست و بیان کرد : تفکر سیستمی و راهبردی و توجه به نیروی انسانی ، سه عنصر اصلی برای رسیدن به توسعه یافتگی است. در ادامه مرتضی محمدی ، مدیرعامل جدید شرکت نیز ضمن تشکر از زحمات قدیریان به بیان اهداف و برنامه های خود پرداخت.
وی در رابطه با هدف های خود بیان کرد : همفکری ؛ همدلی ؛ همگرایی و همکاری چهار امر مهم و اساسی در تحقق اهداف شرکت است . اگر این موارد وجود نداشته باشد دچار روزمرگی خواهیم شد. برگزاری جلسات روزانه با مدیران ، افزایش تولید ، بهبود وضعیت کارکنان ، تأمین مواد اولیه مورد نیاز تولید و فعالیت هایی از این دست جزء اهداف و برنامه های من است. با همکاری و احترام به یکدیگر می توان در سریع ترین زمان ممکن به این اهداف رسید. تا کنون در شرکت های بسیاری از جمله ایران خودرو ، گروه بهمن و ایمیـدرو فعالیت کردم و امیدوارم در مدت خدمت به شرکت فولاد آلیاژی ایران عملکرد مفیدی از خود به جای گذارم.
وی در ادامه افزود : فولاد آلیاژی ایران پتانسیل های خوبی از لحاظ نیروی انسانی و سیستم وصنعت دارد اما باید در ابتدا با توسعه ی مدیریت ، کارکنان را در رسیدن به رشد یاری کند. با رواج مدیریت تفکر می توانیم در برنامه ی پنج ساله خود را به کلاس جهانی برسانیم . بهترین مدیر کسی است که بتواند جانشینی بهتر از خود را پرورش دهد و این معنای واقعی رشد است.