به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ، روند رشد قیمت آهن آلات در دو هفته ی گذشته به طور نجومی رخ داد . این رشد 150 تومانی در حدی بود که فعالان بازار فولاد عنوان کردند : قرار نیست روند صعودی قیمت در دی ماه ادامه داشته باشد بلکه ترمز این افزایش قیمت در همین ماه کشیده خواهد شد.
این ناآرامی های اخیر در سراسر کشور باعث شد ، دلار تحرکات افزایشی از خود بروز دهد و طی یک هفته حدود 200 تومان افزایش را به ثبت برساند. فعالان بازار فولاد در رابطه با این موضوع بیان کردند : « اثرگذاری تحرکات قیمت دلار روی بازار فولاد گرچه به سرعت رخ نمی دهد ولی با تثبیت اوضاع این اثرگذاری بیش از پیش میشود. »
با توجه به فضای نا آرام بازار فولاد و روند افزایشی قیمت های آهن آلات و فولاد آلیاژی ، بازار با نوسان شدیدی روبه رو بوده است. در عین حال افزایش قیمت ارز در هفته گذشته ، اثر خود را در ماه بهمن و اسفند نشان خواهد داد. در واقع یکسری مواد اولیه در بازار وجود دارند که در زمان های بحرانی افزایش قیمت نخواهند یافت . از جمله می توان به فولاد اشاره کرد که در این بازار خریدها در ماه های قبل رخ داده و این بخش در ماه های آینده سمت و سوی کاهشی یا افزایشی خودشان را صد در صد نشان خواهند داد. بنابراین از اثرگذاری افزایش قیمت دلار بر روی بازار فولاد درماه های آینده نباید غافل شد.
طبق گزارش شرکت فولاد آلیاژی حامیران ؛ با توجه به افت سود بانکی و عدم تحرک بازارهای مسکن ، احتمال بازگشت سرمایه هایی که قبلا خارج شده اند به بازار فولاد وجود دارد. در این میان بازارها از جمله بازار فولاد در شب عید نیازشان به سمت نقدینگی سوق پیدا می کند به طوری که در ماه های بهمن و اسفند جهش قیمتی در این بازار رخ می دهد. در واقط اکثریت تاجران فولاد ترجیح می دهند دست به ریسک خرید دلار در این شرایط نزنند زیرا خرید آهن 2 هزار و 400 تومانی را به دلار 40 هزار و 300 تومانی ترجیح می دهند. هرچند شرایط رکود نسبی در ماه های قبل بر بازار فولاد وجود داشته است و آمارها نشان می دهد که انیارها طی 10 روز گذشته ، کاهش خروجی روزانه داشته اند.
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ گام های بلندی در تولید و تکمیل زنجیره فولادی کشور برداشته شده است از جمله ، افزایش ظرفیت تولید 19 میلیون تن کنسانتره که این آمار نشان دهنده ی رسیدن صادرات کشور به 8 میلیون تن تا پایان سال است. اما ابهاماتی در مورد تحقق اهداف فولادی برنامه چشم انداز 1404 وجود دارد. موضوعی که در رسیدن تولید 55 میلیون تن فولاد تا سال 1404 وجود دارد ، این است که باید 40 درصد این رقم یعنی نزدیک به 23 میلیون تن از مواد تهیه شده به بازارهای صادراتی ارسال شود. این رقم به این معناست که باید شبکه ی ریلـی کشور ظرفیت جابه جایی 110 میلیون تن کالا را ایجاد کند.
طبق گزارشات شرکت فولاد آلیاژی حامیران ، دو موضوع تأمین آب و ایجاد شبکه ریلی ایده آل مهم ترین معظل بخش معدن است. نیازهای زیر ساختی مانند برق را می توان از طریق احداث یک نیروگاه در همان مجتمع فولادی برطرف کرد ولی بحث تأمین آب مجتمع های بزرگی مثل سنگان یا مجتمع فولاد آلیاژی یزد ، نیاز به یک سرمایه گذاری عظیم دارد. مدیر عامل شرکت فولاد ملی در رابطه با این موضوع بیان کرد : توسعه ی بخش زیرساخت ها نیاز به 15 میلیارد دلار سرمایه خارجی دارد که باید از طریق فاینانس تأمین شود.
کارشناسان بر این باورند که رقم اعلام شده برای زیرساخت ها گرچه واقعی است اما شاید بتوان دستیابی به آن را تقریبا ناممکن دانست. بر اساس اظهارنظر فعالین معدنی و کارشناسان اقتصادی ، دولت نمی تواند برای این حجم از سرمایه ضمانت نامه صادر کند چرا که منایع لازم برای تأمین مالی آن را در اختیار ندارد. این توسعه نامتقارن ظرفیت تولید زنجیره ی فولادی و زیرساخت ها ، نهایت باعث می شود حداقل تا زمان مشخص شده برای اهداف فولادی ، یعنی چشم انداز 1404 نتوان به اهداف 55 میلیون تنی دست پیدا کرد.
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد، یکی از پر درآمد ترین صنایع موجود، صنعت فولاد می باشد که در کنار پردرآمد بودن بسیار پر هزینه می باشد بصورتیکه در گروه صنایع گران طبقه بندی می شود. این مسئله در یک طبقه بندی موجب میشود بخش بزرگ صنعت فولاد که بطور معمول با هزینه‌های بالاتر و بهره‌وری پایین‌تر همراه است، حاشیه سودی نامتناسب با اندازه آن کسب کند و بخش خصوصی هم با مشکلات مختلفی در بخش تامین مالی روبه‌رو باشد.
از دلایل پر هزینه بودن این صنعت می توان به قیمت های بسیار بالای تامین مواد اولیه، هزینه های انرژی و حمل و نقل، هزینه صادرات، هزینه های سرمایه گذاری و نیروی کار اشاره کرد. همگی این موارد در کنار رکود در تقاضا و خرید محصولات فولادی طی سال های اخیر موجب شده تا این صنعت را یک صنعت پر هزینه بنامند. اما روش‌ها و ابزارهای تامین مالی در این صنعت در کشور ما محدود است.
بهمن قاسمی، کارشناس صنعت فولاد ایران با اشاره به مشکل نقدینگی برخی از واحدهای تولیدی، عنوان کرد: از اولویت های دولت باید تامین نقدینگی برای گردش مالی این واحدها باشد. معضل جدی نقدینگی مانعی است برای تداوم فعالیت این واحد ها، درعین‌حال اکنون بدهی سررسید گذشته نیز نداریم.
وی در آخر خاطر نشان کرد: که مزیت صادرات تولیدات فولادی باعث شده رویکرد واحدهای فولادساز کشورمان به سمت بازارهای برون‌مرزی باشد. این موضوع یک مزیت و امتیاز برای کارخانه‌های تولیدکننده داخلی است اما باید به این موضوع توجه نمود که نباید صنعت داخل را قربانی تأمین نیاز شرکت‌های خارجی کرد.
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته و سرمایه گذاری های انجام شده قرار است ظرفیت تولید فولاد کشور به بالای 55 میلیون تن برسد. البته وزیر صنعت و معدن از فولادسازان کشور و فعالان این صنعت خواسته که تمام تلاش خود را به کار گیرند و تا سال 1404 ظرفیت فولاد آلیاژی کشور را به 60 میلیون تن برسانند.
رئیس خانه صنعت و معدن جوانان در رابطه با همیین موضوع بیان کرد : در صورتی که طرح جامع فولادی به درستی در کشور اجرایی شود و مطالعات دقیقی بر روی اجرای آن صورت بگیرد ، می تواند اشتغالزایی گسترده ای را به همراه داشته باشند. علی صدری در ادامه افزود : اگر طرح های جامع فولادی در کشور به درستی اجرایی میشد ، ما اکنون شاهد معضلات گسترده در بخش صنعت فولادنبودیم. به گفته ی علی صدری ؛ اکنون یکی از مشکلات اصلی اجرای طرح جامع مربوط به عدم وجود مطالعات کارشناسی بر روی طرح ها است. تصمیمات غیر کارشناسی باعث ایجاد تفکری مبنی بر احداث کارخانه ی فولاد در کنار معادن سنگ آهن شده است. همین اقدام ، بحران اساسی آب را در مناطق مرکزی ایجاد کرده است . مشکلات آب بر روی کار فولادسازان تأثیر می گذارد و باعث ایجاد بحران در صنعت فولاد میشود . همین امر متقابلاً اثر خود را بر قیمت فولاد آلیاژی نیز میگذارد.
وی در ادامه بیان کرد : طرح جامع فولادی در اوایل دهه 80 نوشته شد که کار با ارزشی بود ولی حتی با وجود نقشه ی درستِ راه ، فشارهای موجود در این طرح میتواند بر روی تصمیمات کارشناسان تأثیر بگذارد.
به گزارش حامیران در تحلیل بازار فولاد ؛ با اینکه در برنامه ی چشم انداز پنجم توسعه ی کشور ، تولید 55 میلیون تن فولاد آلیاژی برنامه ریزی شده است اما به دلیل عدم توجه به مکان یابی های صحیح و مطالعات فنی و اقتصادی ، بسیاری از طرح های فولادی از توجیه لازم برای ادامه برخوردار نیستند . با وجود اینکه برخی از آنها با پیشرفت 40 درصدی رو به رو بوده اند بازهم ادامه پروژه میسر نیست.
محمدرضا بنی اسدی کارشناس بخش فولاد در تصریح این بخش از اخبار فولاد بیان کرد : رسیدن به تولید 55 میلیون تنی فولاد هدف بسیار خوبی است اما باید در کنار این هدف بزرگ نکته های مهم نیز در نظر گرفته شود. یکی از این نکته های حائز اهمیت ایجاد توازن در زنجیره ی تولید فولاد است.
وی در ادامه اظهار کرد : بهره برداری از تمام پروژه های توسعه ای فولاد به 3 تا 4 سال زمان احتیاج دارد همچنین طرح های توسعه ای در بخش های اکتشاف پایین است . به همین دلیل به نظر می رسد که رسیدن به این مقدار فولاد در افق 1404 امکان پذیر نیست. به دنبال افزایش تولید فولاد باید میزان صادرات نیز افزایش پیدا کند .
بنی اسدی با اشاره به لزوم افزایش صادرات فولاد آلیاژی ایران ، تصریح کرد : در حال حاضر میزان تولید فولاد 16 میلیون تن است و تا افق 1404 با توجه به پروژه هایی که در بخش فولاد تعریف شده ، این رقم در نهایت به 25 تا 40 میلیون تن خواهد رسید اما تولید 55 میلیون تنی در بخش فولاد دور از دسترس است. هدف گذاری برای تولید این مقدار از فولاد مناسب است اما باید در کنار این هدف گذاری ، توازن در زنجیره ی تولید از استخراج تا تولید شمش فولاد در نظر گرفته شود. در اصل یعنی برای اینکه قیمت شمش فولادی ارزان شود باید توازن در زنجیره ی تولید فولاد حفظ شود . این امر طبیعی است که تا افق 1404 به هدف تولید 55 میلیون تنی دست پیدا نخواهیم کرد و در نهایت موفق به تولید 40 میلیون تنی فولاد خواهیم شد.